Eg og kronprinsen på ferie
Artikkelen fortsetter under annonsen
Artikkelen fortsetter under annonsen
Ferien min i år går til Cuba. Eg skal flyge frå Stavanger til Varadero via Tyskland, det er 18 948 kilometer.
Kubanarane er flinke til å danse. Men dei kan ikkje reise på ferie til Noreg. (Foto: people.uis.edu )
På disse kilometrane skal eg svi av 3 833 kilo CO2 heilt aleine. Billetten kostar meir enn ein kubanar tener på eit heilt år.
Viss eg ønskjer å gjere det litt godt igjen, kan eg betale 736 kroner på
mittklima.no
. Då gir eg pengar til klimaprosjekt i uland og veg på ein måte opp litt av styggedommen eg har stelt istand.
Generasjonen vår skal greie å utrydde fattigdomen, det har kronprinsen sagt. Men kor skal vi byrje? (Foto: norden.org)
Vi skal greie det
Kronprinsen har sagt at vi, generasjonen hans, skal greie å få slutt på fattigdommen på jorda. Det er store ord, men eg trur han meiner det. Og eg trur det er mogleg. Men kor skal vi byrje?
Det beste er å drikke
Som den tyske multikunstnaren Funny van Dannen syng i ei av dei morosame visene sine:
Det finst allereie så mykje
og det blir heile tida meir
og vi kan kjøpe alt saman
men det beste er no framleis
å drikke, drikke, drikke
- Så herleg, seier alle når eg seier at eg skal reise til Cuba. (Foto: cuba-havana-hotels.com)
Eg orkar ikkje i dag
Kva tid skal vi byrje då, å gjere verda betre? Eg har ikkje tid på kvardagane, for då jobbar eg og så er eg så sliten etter jobben at då orkar eg ikkje.
I helgene skal ein jo prøve å ta igjen det forsømte, men fattigdoms- utrydding blir det lite tid til. Og slik går vekene. Men i ferien då? Er det no vi skal kjempe mot fattigdomen?
Den glade turisten er ein ein viktig person for økonomien på Cuba. Men er det ikkje litt rart å vere denne turisten, som veltar seg i luksus kubanarane berre kan drøyme om? (Ill: Danmarkguide.dk)
Mykje umoralsk bensin
Det er vel det. Men det blir jo lett drikking og kjøping då og. Og mykje umoralsk bensin. Og så er det noko med den turistrolla. Eg er ikkje vand med å vere rik, eigentleg er eg jo berre ein heilt vanleg arbeidar, sjølv om eg tilfeldigvis bur i verdas rikaste land.
- Hallo, eg er ikkje millionær sjølv om eg kunne ha kjøpt meg ein bil eller eit hus.
- Hallo, eg er eit menneske av kjøt og blod, eg kjem frå eit land der det er lyst heile døgnet om sommaren og mørkt heile vinteren.
Hjelpe til
Viss ein har lyst til å bli kjend med folk, gjere noko anna enn å liggje på ei strand og bidra til den lokale økonomien gjennom å la seg bli oppvarta av dei lokale, finst det alternativ. Hos reisebyrået Kilroy som satsar på dei unge og idealistiske, kunne eg ha bestilt ei reise der eg deltok som
frivilleg
i hjelpeprosjekt. Eg kunne ha jobba med samfunnsutvikling, byggjeprosjekt, bevaring av dyr og natur eller sport, og det over heile verda.
Den beste ferien, både for klimaet og for samvitet, er å bli heime. (Foto: hvati.is)
Bli heime
Det beste for klimaet er sjølvsagt om ein greier å både flyge og kjøpe så lite som mogleg. Ein treng jo ikkje å reise så langt, det er koseleg og avslappande å spele krokket i hagen.
Då kan ein kose seg i bingen sin og ta ferie frå alt, også frå den ubehagelege tanken på å vere rik og ha makt og at ein skulle ha nytta den makta.
Men når vi reiser, så er det jo ein sjanse for at det går litt meir inn på oss, viss vi får auge på noko bak luksushotellet og turistfasaden. Det er det jo berre å innsjå det, vi er dei rike. Og det er vi som kan gjere noko med det. Kronprinsen har rett. Og eg skjemst.
Ein viktig person
Kanskje eg skjønar litt korleis det er på Cuba når eg har vore der. Kanskje eg då kjem meg opp av sofaen litt lettare etterpå? Ein kan jo håpe. Inntil då får eg vere rik og gi mitt bidrag til den viktigaste inntektskjelda Cuba har. Nemleg oss rikingar som meskar oss med maten dei ikkje har råd til å ete sjølve.
