Ein kald ein
Artikkelen fortsetter under annonsen
Denne artikkelen er over ett år gammel og kan innholde utdatert informasjon
Artikkelen fortsetter under annonsen
To pilsnere i en snor, eller berre ein på bordet.
Ting relatert til øl:
Ølvom:
Kjem av hyppig inntak over tid. Meir akseptert når ho heng på ein mann enn på ei kvinne.
Ikkje vakkert på nokon, men det bør kanskje likevel bli eit feministisk krav om at denne kroppsdelen er like mykje kvinneleg som mannleg.
Malt og humle:
Bestanddelar i øl. Nokre meiner dei kan kjenne stor skilnad på kor mykje det er av det eine eller det andre i ølet. Andre bryr seg ikkje, sidan øl alltid er godt likevel.
Ølkuriosa:
Det heiter seg at du kan teikne i skummet på ein Guiness (tjukt, mørkt øl), og så vil teikninga framleis vera der når du kjem til botnen av glaset. Stemmer ikkje alltid, men ølbarten du får er uansett riktig fin.
Historikk:
Ølet skal visstnok vere like gammalt som sivilisasjonen, noko som her til lands ville bety at vi ikkje burde kjenne øl som omgrep. I alle fall ikkje i helgene.
Reint historisk kan ein finne spor av øl tilbake til 6 000 år sidan, og truleg dreiv Mesopotamiarane å brygga og koste seg heile 10 000 år tilbake i tid. Her heime trudde vikingane at dei hadde Odin å takke for den brune drikken.
Fredagspilsen:
Eit fast innslag hjå mange, kan vere både med og utan C2H5OH. Kan og nyttast til hårvask.
Bruk:
Norsk tradisjonsmat er som skapt for øl, eller omvendt: Spekemat, lutefisk, pinnekjøt, komle og grandiosa smakar utmerka med øl til.
Sitat:
«Du kan ikkje vere eit verkeleg land utan at du har eit øl eller eit flyselskap. Det hjelper viss du har eit eller anna fotballag, eller nokre atomvåpen, men du må i det minste ha eit øl.» Sa Frank Zappa ein gong.
Meir om øl:
